Minimalizim veya Türkçe anlamıyla desek ”Basit Yaşam Tarzı”. Son bir kaç ayların bize getirdiği yaşam tarzı aslında kendiliğinden gelen bir minimalizim. Karantina sürecine geçtiğimizden bu tarafa eşyaların gözümüzde değersizleştiğini gördük. Kullanım alanı daraldıkça giysiler veya başka sahip olduklarımız bizim için bir verimlilik sağlamadığını öğrendik. Daha çok tüketim yerine evimizi daha yakından tanımaya başladık sanki. Azla yetinmek var olan eşyalarımızı işlevsel olarak kullanmaya teşvik etti.Minimalizim bize kendimize bu soruyu sormaya zorladı diğe biliriz. Sahip olduklarımı nasıl daha faydalı kullanabilirim?
Bunu yaşam felsefesi olarak görenler ve hatta hayatını bu yönde şekillendirmiş insanlar da oldukça çok. Herkes minimal bir yaşam istemeyebilir. Ama bir de şu açıdan bakalım. 2020 bize dünyamızı korumayı ve temiz tutmayı öğretti. Evimizde oturduğumuz günlerde farkında olmadan minimal yaşamın dallarından faydalanmış olduk.
Mesela daha az alış-veriş, daha az atık demek, daha az eşya daha çok alan demek. Daha çok özgürlük, kaliteli ve sağlıklı yaşam demek. Bunları hayatımızda uygulamak görüntü ve çevre kirliliğini aradan kaldırmaya yol açar. Böylece dünyamızı korumak için minik adımlar atıyoruz demektir. Geçtiğimiz zorlu günlerde krizi fırsata çevirmek sizin elinizde. Odaklandığınız konuda fazla eşyalar dikkatinizi şaşırmadan yeni amaçlar için çalışmak, kendinizi geliştirmek, bitkilere, dünyaya sarılmak, tüm insanlarla insanlık adına aynı umutları, dilekleri paylaşmak, meditasyonla ruhunu dinlendirmek. Bütün bunların hepsi farkında olmadan minimal yaşam tarzıdır.
Minimalizmi hayatımda otostopla seyahat ederken tüm yaşamımı tek bir çantaya sığdırdığımda hisettim.Yoldayken giysilerime ihtiyaç duymadığımı ve çöpe attığımı hatırlıyorum. Çok azı yetiyordu ve daha fazlası yorulmama sebep oluyordu. İşte o zaman hafiflemiştim. En sevdiğim tişört bir eksiklik hissettirmiyordu hayatımda. Bazen hafiflemek için fazlasından kurtulmak gerek,ister eşya isterse de insanlar olsun. Yazımı sonlandırırken Minimalizim üzerine çekilmiş en iyi belgesellerin birinden bir cümle ile sonlandırmak istiyorum. ”İnsanları sevin, eşyaları kullanın”.
