Yüzyıllar boyu aşk kavramı birçok şekilde düşünülmüş, yansıtılmış ve bir nevi insanlığın ortak paydasını oluşturmuş. Eski Yunanlılara göre anlaşılması ve anlatılması zor, ama yaşamın olmazsa olmazı bu duygu, romantik anlamının yanı sıra altı farklı türde daha anlam barındırmakta.
1. Eros:
Modern dönemin aşk tanımına en yakın tür olan Eros, tutkulu ve cinsel eğilimli aşk çeşidi olarak geçmekte. Adının da kökeni olan Yunan mitine göre, Eros’un okuyla vurulan kişiye musallat olan delilik, aşkın bu türünü oluşturmuş ve Eros olarak adlandırılmıştır. Bu aşk çeşidinin insanı felakete sürüklediği düşünülmüş ve eski Yunanlılar tarafından en çok korkulan aşk türü olmuştur.
2. Philia:
Arkadaşlığa dayalı ve ortak değerlerin paylaşıldığı bu aşk türü, eski Yunanlıların anlayışlarında Eros’tan daha üstün görülmüştür. Yoldaşlık, güven ve karşılıklı iyi niyetin ön planda olduğu Philia, Platon’a göre Eros’la etkileşim içindedir. Philia, Eros’un sahip olmaya yönelik tutkusunu, kendini ve karşındakini daha iyi anlamaya yöneltir. Bu nedenle Platon’a göre en iyi arkadaşlık da iki sevgilinin sahip olduğu arkadaşlıktır.
3. Storge:
Ailevi aşk duygusu olarak tanımlanmıştır. Eros, zaman içinde evrilerek bu tür bir aşka dönüşebilir ve ailevi bağlar oluşturabilir.
4. Ludus:
Flörtöz ve bağımsız türdeki aşktır. Bu tür bir ilişkinin asıl amacı iki kişinin eğlenceli ve hoş vakit geçirmesidir. Karşılıklı olarak herhangi bir beklenti içine girilmez.
5. Agape:
Diğerkam aşk türü olarak görülebilir. Bir karşılık beklemeden gösterilen aşk çeşididir. Doğaya ya da tanrıya duyulan aşk ve bu aşkı göstermek için yapılan hayır işleri bir kişinin Agape’sini yansıtmaktadır.
6. Pragma:
İki kişinin birlikte uzun bir süre paylaştıktan sonra tecrübe ettiği aşk, Pragma olarak adlandırılmıştır. Eros veya Ludus olarak başlayan bir aşkın ileride Pragma’ya dönüşmesi yüksek ihtimaldir. Birlikte geçirilen uzun yıllar ve oluşturulan güçlü bağ nedeniyle karşı tarafın hatalarına göz yummak da bu tür bir aşkın kabul edilebilir davranışları arasındadır. Simone de Beauvoir ve Jean-Paul Sartre’ın açık ilişkisi Pragma’ya bir örnektir.
7. Philautia:
Temel anlamıyla özsevgidir. Bu özsevginin de iki çeşidi bulunmaktadır. Birey, kendine yönelik aşırı sevgisi nedeniyle narsisist bir eğilim de sergileyebilir, bu sevgiyi dengede tutarak özgüveni yüksek bir insana da dönüşebilir. Philautia’nın sağlıksız bir biçimde ilerlemesiyle, Yunancada “hubris” olarak adlandırılan kibir oluşabilir ve “hubris”in kaçınılmaz sonucu olarak kişi kendi yıkımını kendisi getirir. Sağlıklı doğrultuda gelişen Philautia ise her insanın sahip olması gereken özsaygıyı sağlamaktadır.
Kaynak:
https://www.psychologytoday.com/us/blog/hide-and-seek/201606/these-are-the-7-types-love
