Bekle Beni, Cem Karaca’nın Almanya’da 1982 tarihinde çıkardığı albümüdür. Aslında bu şarkının altında büyük bir aşk hikayesi yatar. Şarkının sözleri Konstantin Simonov’un, Valentina Serova’ya 2. Dünya Savaşı yıllarında yazdığı şiirdir. Şimdi hep birlikte bu naif şiirin hikayesine bakalım;
Simonov’u biraz tanıyacak olursak; Konstantin Mikhailovic Simonov, 1915 yılında Petersburg’da doğmuş ve 1979 yılında ölmüştür. Roman şiir ve gazete yazarı olan Simonov, birçok eser yazmış ve Lenin edebiyat ödülüne layık görülmüştür. Simonov “Kızıl Yıldız” gazetesinin savaş muhabiri olarak 2. Dünya Savaşı’nda Stalingrad cephesine görevlendirilmiştir.
Simonov, Valentina’yı savaştan önce Moskova taraflarında tren istasyonunda gördü. O zamanlar yirmi bir yaşında ve Sovyet sinemasının oldukça ünlenmiş bir sanatçısı olan Serova, sarı saçlı, ince ve uzun boylu güzel bir kadındı. Moskova yakınlarındaki Kolomenskoye istasyonunda tesadüfen Valentina’yı gören Simonov, genç kadına hemen o anda vurulduğunu hep anlattı. Simonov, Valentina’ya “senin yüzün benim kaderim” diyordu ve bu kaderi severek yaşıyordu. Simonov, Valentina Serova için “çok güzel bir kadındı ona aşık olmamak imkansızdı” diyerek tanımlıyor. Mermilerin vızır vızır uçuştuğu bir gece sevdiği kadını düşünen Simonov; “çıldırmak üzere olduğumu anladım ve bunu önleyebilmenin tek yolu Valentina ile konuşmak, ona aşkımı ve hasretimi anlatmak ve mutlaka geri döneceğimi söylemekti” diye konuşuyor. Ünlü Bekle Beni şiiri işte o gece yazılmaya başlandı.
Simonov, o gece yazdığı şiiri izine çıkan bir askere verdi ve yolu düşerse şiiri gazeteye bırakmasını söyledi. Sonra da savaş şehrin her yanını sardığı için Simonov, şiirinden herhangi bir haber alamadı. Meğerse asker şiiri gazeteye ulaştırmış ve şiir gazetenin savaşın henüz ulaşamadığı şehirlerden birindeki baskısında yayımlanmıştı. Bir gün askerlerden biri şiiri görmüş, onu kesmiş ve Stalingrad yakınlarındaki bir kasabada yaşayan nişanlısına göndermişti. Şiirden çok duygulanan genç kız da bunu arkadaşlarına gönderince, ortaya o ünlü Bekle Beni fırtınası çıkmıştı. Bütün bir Sovyet ordusunda bu şiir hem subaylar hem de erler tarafından ezberlendi. Yüzlerce değişik biçimde ama hep hüzünlü bir tonda bestelendi.
1943’de evlendiler. Birbirlerine deli gibi aşıklardı. Savaş onları ayırmıştı fakat o şiirin tesiri vardı. (Bekle Beni) Valentina Serova 1975 yılında öldü. Simonov cenazeye katılmadı. Ertesi sabah Serova’nın mezarının üzerinde bir saksı içinde mavi hareli, sarı yapraklı bir hercai menekşe çiçeği bulundu. Kırmızı saksıya küçük beyaz bir kağıt yapıştırılmıştı ve kağıtta işlek bir el yazısıyla ‘Zhdi Meny’ yani (Bekle Beni) yazıyordu. Bu çiçeği kimin bıraktığı ve küçük notu kimin yazdığı daha sonraki günlerde Simonov’a defalarca soruldu. Simonov her defasında acı bir şekilde gülümsemekle yetindi ve cevap vermedi. Yıllar önce “sağ kalışımın sırrını yalnız senle ben bileceğiz, bütün sır senin beklemeyi bilmende” diye yazmıştı ve sevdiği kadın da onu beklemişti. Şimdi bekleme sırası ondaydı. Konstantin Mikhailoviç Simonov, 28 Ağustos 1979’a kadar bekledi. Sonra kendisini bekleyen sevdiği kadının yanına gitti.
(Konstantin Mihavloviç Simonov)
Bekle Beni
Bekle beni, döneceğim ben.
Çok çok, bıkmadan bekle!
Sarı yağmurların
Hüznü basınca,
Kar kasıp kavururken,
Kızgın sıcaklarda – bekle.
Uzak yerlerden mektuplar kesilince
Bekle beni.
Birlikte bekleyenlerin beklemekten
Usandığına bakma, bekle.
Bekle beni, döneceğim.
Unutmak zamanı geldiğiniEzbere bilenleri
Hayırla anma!
Varsın oğlum, anam
Hayatta olmadığıma inansın,
Dostlarım beklemekten usansın,
Ocak başında toplanıp
Acı şarapla
Yad etsinler beni.
Sen bekle. Onlarla birlikte
İçmekte acele etme.Bekle beni; döneceğim,
Bütün ölümleri çatlatmak için döneceğim!
‘Şansı varmış…’ desinler,
Beklemedikleri için,
Beni bekleyerek
Düşman ateşinden nasıl
Koruduğunu anlayamazlar.
Sağ kalışımın sırrını yalnız
Senle ben bileceğiz-
Bütün sır -senin
Başkalarının bilmediği gibi beklemeyi bilmende.
(Cem Karaca)
Bekle beni, bekle beni
Bekle beni, geleceğim
Bekle beni, bekle beni
Bekle beni, geleceğim
Bütün gücünle bekle
Karlar tozarken bekle
Ortalık ağarırken
Kimseler beklemezken
Ortalık ağarırken
Kimseler beklemezken
Soluk sıkıntılarla ağırlaşan yağmurlar içinde
Tek bir haber bile çıkmasa uzaklardan
Saçma da olsa bekleyişin
Yalnız sen olsan bile bekleyen beni
Bekle yine, bekle, bekle beni
Bekle beni, bekle beni
Bekle beni, geleceğim
Bekle beni, bekle beni
Bekle beni, geleceğim
Bekle beni, bekle beni
Bekle beni, geleceğim
Bekle beni, bekle beni
