Bazen hiç beklemediğiniz bir anda duyduğunuz bir şarkı sizi geçmişe götürür. Çocukluğunuza, okul yıllarına, tatil zamanına… Adeta gittiğimiz anı tekrar yaşarız.
Bugün sizlere dinlemekten keyif aldığım ve beni umutla dolduran bir şarkıyı tanıtmak istiyorum: At Last Sunrise.
Maree Docia’nın 2015 yılında piyasaya çıkan ‘We Were Legends’ isimli albümünden bir şarkı. Enstrümantal olan şarkı, dinlerken sizi bambaşka hayallere götürüyor.
Başlangıçta aynı notaları duyuyorsunuz. Sürekli aynı notalar… Uğrunda çaba gösterdiğimiz bir hedefe giderken sanki hiç yol almıyormuşuz hissi veren zamanlar gibi veya acı çekerken acıyı hiç bitmeyecekmiş sanmamız gibi.
Ama sonra şarkının isminde de olduğu gibi ‘Sonunda Güneş Doğuyor!’. Sizleri umutla dolduran bir ezgi geliyor kulağınıza. Emekten sonra başarı, geceden sonra gündüz, acıdan sonra mutluluk gibi karşınıza çıkıyor.
Bir süre sonra yine aynı notalar… Yine aynı sesler… Tekrar tekrar…
Daha sonra yine bir umut müziği! Yeni bir güneş! Yeni bir zafer!
Dikkat ettiniz mi hayatımız da bu şarkı gibi. Bazen her şey sıkıcı gelmeye başlar size ve aslında başarıya çok yakın olduğunuz halde bırakmak istersiniz sonra birden başarı güneş gibi doğar hayatınıza.
Veya çok ağır olaylar yaşarız. Aradan zaman geçtikten sonra anlarız ki o acılar bize çok güzel mutluluklar hazırlamış aslında. Hayat bana göre tam olarak bundan ibaret: Her zaman iyi veya her zaman kötü değil. Bir yol ve bu yolu güzel şekilde yürüme gayreti.
Mutluluk varacağımız bir istasyon değil, bir yolculuk şeklidir.
Montesquieu
İşte bu şarkı bende bu duyguları uyandırıyor. Sizlere tavsiyem şarkıları dinlerken kendinizi gözden geçirin ve hayat yolunuzu umut ve sevgiyle beraber yürümeye çalışın.
