Her şarkının bir anısı vardır kişilerde. Bu anı kimi zaman mutluluk verici kimi zaman ise en çok acı çektirecek dizelere bezenmiş olandır.
Grup Yorum ‘un bu eseri belki de büyüyememiş bir çok çocuğa o kadar güzel uyar ki. Yangınım belki de ondandır. Ama yine de birine öyle bir yakışır ki oda Erdal Eren’dir. Erdal Eren’e birçok şarkı yazılmış. Hangisi acıyı kapatır? Fakat sanatın üzerine düşen yük her zaman ki gibi yine ağırdır ve o acıyı tarif etmekle yükümlüdür.
12 Eylül Türkiye’nin belki de en acı günlerinin takviminin başlangıç yaprağıdır. Bu koskoca takvimin belki de en ince dalı da Erdal Eren’dir. Sadece bazı eylemler içinde bulunmaktan hem de suçsuzken 17 yaşında asılan bir delikanlıdır o. Yorum ‘un da dediği gibi büyüyünce babası sadece ona işkenceler alabilmiştir. Yine babasının onun için yapabildiği baskının içerisinde büyüdüğünde ona idamlar alabilmektir. Çünkü Erdal Eren henüz yetmemiştir. Yaşı büyütülmüştür. İşte bu eser o yüzden diğerlerinden daha acı, daha can yakıcıdır.
‘Evren’ yansa bu acı dinmeyecektir. Dinleyelim hep beraber hissedelim.
