Sonbaharla birlikte boğucu bir havaya büründü her yer. Dokunsan ağlayacak gibi yüklü bulutlar. Ne yağıyor yağmur, ne ısıtıyor güneş. Böyle havalarda türlü düşünceler sarar insanı. Düşünceler gerçekten yara bırakmış şeylerin mi, içte kalmış şeylerin mi, ya da hayallerin ürünümü bilemiyorum. Ama kesinlikle durdurulabilir, yönetilebilir ve gerektiğinde sonlandırılabilir şeyler olması gerektiğine inanıyorum. Havaların soğumasıyla birlikte yorgan altı film izleme fasıllarına geçecekler şanslı bence. Arkadaş eğlencelerinde, güzel akşamlarda ne izlesek diye düşünenler, film kategorimizden fikir edinebilirler.
Türlü düşünceler sarar demiştim. Bu düşünceler çoğunlukla insanlığa dair oluyor bende. Ve şöyle bir sonuca varıyorum. İnsan, karşısındakinin anladığı kadar. İnsan, umut ettiği kadar. İnsan, inandığı kadar. İnsan, göze alabildikleri kadar. Kötülemek istersen kötülersin, İyi görmek istersen iyidir dünya. Sevmek istersen seveceksin hayalini bile. Ve yaşamak istersen hayatı yaşayacaksın.
Bir şarkı seçeceksin kendine, dinleyeceksin. Bir kitap okuyacaksın, değişeceksin. Bir bebek verecekler avcuna evrileceksin. Bazen ezilecek, devrileceksin. Ve sonunda yine açılacak kapın mutluluğa. Biraz sabır, biraz metanet. Bence hayat bundan ibaret.
Şimdi, sonbaharın eşsiz renkleri ve hayatın akışı için bir şarkı bırakıyorum. Sevgiyle kalın.
